konfiskata

konfiskata
konfiskata {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. ż Ia, CMc. konfiskataacie, blm {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'zajęcie na rzecz państwa całego lub części majątku osoby prywatnej, wywłaszczenie z majątku': {{/stl_7}}{{stl_10}}Konfiskata majątku ziemskiego, browaru. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'w prawie karnym: kara za przestępstwo polegająca na całkowitej lub częściowej konfiskacie mienia osoby skazanej albo na utracie na rzecz Skarbu Państwa przedmiotów służących, przeznaczonych lub pochodzących z przestępstwa': {{/stl_7}}{{stl_10}}Podlegać, ulegać konfiskacie. Całkowita, częściowa konfiskata mienia. Dokonać konfiskaty. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wycofanie z obiegu druków przez właściwe organy państwowe': {{/stl_7}}{{stl_10}}Konfiskata nakładu książki. <łac.> {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • konfiskata — ż IV, CMs. konfiskataacie, blm 1. «wywłaszczenie osoby prywatnej z całego lub części majątku na rzecz państwa (bez odszkodowania)» Konfiskata majątków obszarniczych. 2. «w prawie karnym: kara polegająca na utracie na rzecz państwa mienia… …   Słownik języka polskiego

  • przepadek — m III, D. przepadekdku, N. przepadekdkiem, blm praw. «konfiskata na rzecz skarbu państwa własności osoby prywatnej; także konfiskata przedmiotów służących do popełnienia przestępstwa lub pochodzących z przestępstwa» Przepadek mienia …   Słownik języka polskiego

  • przepadek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. przepadekdku, blm, praw. {{/stl 8}}{{stl 7}} konfiskata na rzecz skarbu państwa własności osoby skazanej wyrokiem sądu; także: konfiskata przedmiotów zagarniętych wskutek przestępstwa : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dobro — n III, Ms. dobrobru (dobrobrze); lm D. dóbr 1. blm «to, co jest oceniane jako pomyślne, pożyteczne, wartościowe; ideał moralny» Poczucie dobra i zła. Wyświadczyć komuś dobro. Czynienie dobra. 2. blm «skłonność do czynienia dobrze; łagodność,… …   Słownik języka polskiego

  • walor — m IV, D. u, Ms. walororze; lm M. y 1. «wartość, znaczenie (zwykle dodatnie); zaleta» Walory artystyczne, literackie, muzyczne jakiegoś utworu, filmu. Walory smakowe produktu. Czyjeś walory zewnętrzne. Dzieło o wybitnych walorach poznawczych. 2.… …   Słownik języka polskiego

  • po desperacku — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} w sposób właściwy dla desperata; rozpaczliwie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Po desperacku bronił się przed konfiskatą majątku. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”